DEVAM:
11. İMAM'IN ARKASINDAKİLERİN «AMİN» DEMESİ
وَحَدَّثَنِي
عَنْ
مَالِكٍ،
عَنْ أبِي الزِّنَادِ،
عَنِ
الأَعْرَجِ،
عَنْ أبِي
هُرَيْرَةَ أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ r قَالَ
: « إِذَا قَالَ
أَحَدُكُمْ :
آمِينَ، وَقَالَتِ
الْمَلاَئِكَةُ
فِي
السَّمَاءِ :
آمِينَ،
فَوَافَقَتْ
إِحْدَاهُمَا
الأُخْرَى،
غُفِرَ لَهُ
مَا
تَقَدَّمَ
مِنْ ذَنْبِهِ
»(
Ebu Hureyre
(r.a.)'den Resul-i Ekrem'in şöyle buyurduğu rivayet edildi:
«—Sizden
biri «amin» deyince, gökte melekler de «amîn» derler, îki «amin» deyiş
birbirine rastlayınca, kulun geçmiş günahları affolunur.»
Diğer tahric:
Buharı, Ezan; Müslim, Salat